De Nederlandse taal barst van de mogelijkheden om werkwoorden te intensifiëren - of te intensiveren, voor wie dat liever hoort. Van wie heel erg stevig drinkt, kun je onder andere zeggen dat hij zuipt als een Tempelier, zuipt dat het een aard heeft, zich een stuk in de kraag zuipt, zich in een halve coma zuipt, tegen de klippen op zuipt of erop los zuipt. In dit eerste van twee delen gaan we grondig in op de gebruiksgrammatica van dergelijke opties.