Περίληψη Οι φωνές τις πόλης Μετάφραση: Σοφία Γρηγοριάδου Οι φωνές της πόλης είναι όλες εκείνες οι ενέργειες που πραγματοποιούμε για να παράγουμε και για να προσλαμβάνουμε ήχους. Η πόλη δεν έχει μία, αλλά χιλιάδες φωνές. Τι σημαίνει να αφουγκράζεται κανείς τις φωνές της πόλης; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, θα χρησιμοποιήσουμε το έργο του Jean-François Augoyard το σχετικό με την ανθρωπολογία του ηχητικού χώρου, στο οποίο υποστηρίζεται πως τα ηχητικά φαινόμενα είναι δυνατόν να μας πλη-ροφορήσουν για το χώρο, το χρόνο, τα νοήματα και τις κοινωνικές πρακτικές. City Voices The city voices are all those actions we take to produce and listen to sounds. The city has not one, but thousands of voices. What does it mean to listen to the city's voices? In order to answer these questions, we will use the work of Jean-François Augoyard on the anthropology of sound space, where it is argued that the acoustic phenomena can inform us about space, time, meanings and social practices. Τι σημαίνει να αφουγκράζεται κανείς τις φωνές της πόλης; Σημαίνει να βρίσκε-ται απέναντι σε πολυάριθμα ηχητικά φαινόμενα που αλληλεπιδρούν ακατάπαυ-στα. Οι φωνές της πόλης είναι όλες εκείνες οι ενέργειες που πραγματοποιούμε για να παράγουμε και για να προσλαμβάνουμε ήχους. Η πόλη δεν έχει μία, αλλά χιλιάδες φωνές. Οι φωνές αυτές εκτυλίσσονται δυναμικά στο χρόνο και το χώρο. Είναι οι ηχητικές εκδηλώσεις των αλληλεπιδράσεων μεταξύ πηγών, χώρου και κοινωνικών πρακτικών. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι η πόλη ηχεί μέσα από τις φωνές της, τότε ποια/-ες γλώσσα/-ες μιλά; Μια εύκολη απάντηση θα ήταν πως μιλά τις γλώσσες των ανθρώπων που φιλοξενεί. Αλλά τι μας λένε οι φωνές σε ένα δεύτερο επίπε-δο; Τι εκφράζουν πέρα από την ίδια τη γλώσσα; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, θα χρησιμοποιήσουμε το έργο του Jean-François Augoyard το σχε-τικό με την ανθρωπολογία του ηχητικού χώρου (Augoyard and Torgue 2006), στο οποίο υποστηρίζεται πως τα ηχητικά φαινόμενα είναι δυνατόν να μας πλη-ροφορήσουν για το χώρο, το χρόνο, τα νοήματα και τις κοινωνικές πρακτικές. 1. Ο ήχος είναι χώρος (κτίζει χώρο) Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν ηχητικά φαινόμενα χωρίς έναν χώρο διά-δοσης (milieu). Αυτή η βασική αρχή θα μας χρησιμεύσει σε αυτή την περίπτωση για να μας υπενθυμίσει πως χωρίς τον αέρα ή τα στερεά (πατώματα, τοίχους, εδάφη) ο ήχος δεν μπορεί να διαδοθεί και να φτάσει ως τα αυτιά μας. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχουν αμιγείς ήχοι, ούτε αμιγείς φωνές, που απλά θα συνί-σταντο στην «καθαρή» ηχητική έκφραση μιας πηγής απαλλαγμένης από τις ιδι-ότητες του χώρου διάδοσης. Ο ήχος που ακούμε φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος μέσα από το οποίο διέρχεται, στο ταξίδι που κάνει για να φτάσει ως εμάς: την ποιότητα του αέρα, τις ανακλάσεις και την απορροφητι-κότητα των επιφανειών. Οι ήχοι είναι βαθιά συνδεδεμένοι με το χώρο όπου υπάρχουν, ενώ χώρος και ήχοι αλληλοδιαμορφώνονται. Με άλλα λόγια, οι ηχητικές πηγές κάνουν τον κτισμένο χώρο να ηχεί και ο κτισμένος χώρος ως μέσον τις εμπλουτίζει με πληροφορίες και ποιότητες.