The creation of popular enterprises by migrants in Turkey
La création d'entreprises populaires par les migrants en Turquie
Türkiye'de Işçi Dovizleri ve halk girişimleri
Résumé
The starting of a considerable emigration originating from Turkey, following over upon the drift from the land of the 50s, led the Turkish authorities in touch with the German and the Dutch governments to elaborate a complicated reintegration policy leaning on the emigres' savings. Due to this policy, several hundred industrial concerns and a few thousand productive cooperative societies started up a large movement of rural industrialization. Despite the means of administration and research used, the goals have been only partially attained for multiple reasons : the relative speed ofthe accumulation of capital can't with a stroke of magic wand turn a worker of rural origin into a company manager. Moreover, Turkey in being shaken by a vast economic and ideological debate about the means of development. The best-equipped firms only are up to withstanding the transformations under way. When in fact,
structurally speaking, firms stemming from emigration are certainly not the most capable of doing so. The study of successes and failures recorded in Turkey keeps all its acuteness face to the experiments being carried out in Tunisia and Morocco.
Le déclenchement d'une importante émigration en Turquie, relayant l'exode rural des années 1950, a amené les pouvoirs publics turcs en relation, avec les autorités germaniques et néerlandaises, à élaborer une politique complexe de réinsertion s'appuyant sur l'épargne des émigrés. Nées de cette politique, plusieurs centaines d'entreprises industrielles et quelques milliers de coopératives de production ont lancé un vaste mouvement d'industrialisation rurale. Malgré les moyens administratifs et de recherche employés, les objectifs n 'ont été que très partiellement atteints, car la relative rapidité de l'accumulation d'un capital ne transforme pas pour autant un travailleur d'origine rurale en créateur d'entreprise. La Turquie est de plus secouée d'un vaste débat économique et idéologique sur les voies du développement. Seules les entreprises les mieux armées sont de taille à résister aux mutations en cours ; or, structurellement, les entreprises issues de l'émigration ne sont certainement pas les plus aptes. L'étude des succès et des échecs enregistrés en Turquie garde toute son acuité face à d'autres expériences en cours en Tunisie et au Maroc.
1950 selelerinde taşralarin boşalmasini takip eden Türk işgöcünün başlangici, Alman ve Hollandali yardimiyla Türk yönetimlerini ye yeni bir dönüş politikasina getirdi. Bu politika, yurt dişindaki işçilerin tasarruflarinin üstüne dayanir. 1964-65 yilidan itibaren yüzlerce sanayi girişimleri, binlerce üretim kooperatifleri Kuruldu : bu engin bir kirsal sanayilesme hareketini teşkil eder. Idarî ve araştirma yollari çok olmasina rağmen, istenilen hedeflere varilamadi. Zorluk nedenleri çoktur : özellikle « sermaye » yiğinlama yollari kolay ve oldukça çabuk gözüküyorsa bile, tasrali bir işçi kolay kolay sanayi bir işveren ya da işletmeci olamuz. Ayrica Türkiye çok önemli ve derin bir değişme aşamasindadir. Ekonomik ve ideolojïk tartişmalar henüz bitmis durumda değildir. Bu açidan en sağlam girişimler bile zor durumdadir. Yapi olarak, Işçi ve Halk Şirketteri çabuk değişmeye maruz kalir. Yasalar, yönetmelik, özgü olan kredi
ve meuduat kurumlari yeterli değildir. Türkiye'deki basarilar ve çöküşlerin öğretileri çağdaş Tunus ve Fas ülkelerinde varolan çalişmalar için çok önemli bir nokta kavramaktadir.
